Innerlijke schoonheid op IBiza

Dag 1 – Thuiskomen op een eiland

Wanneer we voet zetten op Ibiza, worden we hartelijk verwelkomd door een vrolijke chauffeur met een mini-van. Een half uurtje later komen we aan in La Bohemia, ons charmante verblijf voor de komende dagen. Zodra we het hotel betreden, voelen we het: hier mogen we landen. Een plek die voelt naar rust, eenvoud en huiselijkheid. Warm onthaal, witgekalkte muren, een zacht briesje aan het zwembad.

Voor we onze kamers betrekken, maken we kennis met elkaar aan de hand van minifoto’s – een eerste intuïtieve ontmoeting. Daarna ploffen we neer aan het zwembad. Ik zet me aan de rand met mijn voetjes in het water, en knijp even in mijn wangen. Is this real ☺? De zon verwarmt onze huid, het water schittert uitnodigend. Tijd om te vertragen, aan te komen.


’s Middags schuiven we aan bij Caos, een hippe lunchbar vlak bij zee. We proeven verse, kleurrijke gerechtjes en nippen van een verfrissende huisgemaakte limonade. De vakantie is nu écht begonnen.

Na een korte siësta is het tijd voor onze eerste sessie: kennismaken met de camera en de magische lijnen van de gulden snede. De creatieve energie begint te stromen. Daarna heeft iedereen vrije tijd om op verkenning te gaan, in stilte of in gezelschap.

’s Avonds eten we onder de sterrenhemel, aan het zwembad. Een geurige paella wordt geserveerd, gesprekken ontstaan spontaan. We blikken terug op deze eerste dag vol indrukken. Terwijl de ene zich terugtrekt in haar kamer, genieten anderen nog van een late babbel bij het maanlicht.


Dag 2 – Stilte, camera, verbinding

We starten de dag met zachte lichaamswerk van Kim van Yahuna. Een mix van stretching, ademhaling en bewuste beweging brengt ons lijf langzaam tot leven. De ochtend voelt als een uitnodiging om te zijn.

Het ontbijtbuffet is een feest op zich: vers fruit, knapperige broodjes, kruidige eitjes en frisse sapjes – alles met liefde bereid. Daarna duiken we opnieuw de fotografie in. In de tweede sessie bespreken we elkaars beelden. De groep luistert aandachtig. Zachte woorden, eerlijke blikken, wederzijds respect. Ik zie hoe de vrouwen elkaar versterken. Kleine opdrachten volgen, voor de vrije namiddag.

Die lunch... wat een luxe dat die gewoon in ons hotel geserveerd wordt en helemaal verzadigd ploffen we neer op een ligbed of trekken we richting avontuur. De middag is van ons. Alleen op pad – een oefening in écht kijken. Sommigen nemen een taxi naar Santa Gertrudis, andere kiezen voor de zee zoals ik. Ik ga met mijn camera op ontdekking.

’s Avonds eet ik met enkele in Santa Eularia, op een gezellig pleintje vol lokaal leven. Kinderen spelen, oude dames kletsen, wij lachen met verse limonade in onze glazen. Een dag vol eenvoud en schoonheid eindigt in stilte in het hotel.

Dag 3 – In dialoog met beeld

De zon komt op terwijl wij yoga doen op het strand. De wereld ontwaakt langzaam. Honden rennen voorbij, locals wandelen langs de kustlijn. Wij ademen, rekken ons uit, voelen zand tussen onze tenen. En dan: een frisse duik in zee – verkwikkend en heerlijk speels.

Na het ontbijt volgt sessie drie. De foto’s vormen de ingang naar diepe gesprekken. Vragen, inzichten, ontroering. Ik voel hoe enkele vrouwen openbloeien. Kippenvel. Het klopt.


Daarna nemen we samen de ferry naar Ibiza-stad. Onderweg eten we onze picknick, samengesteld door het hotel. Op het dek laat de wind zich voelen en ontvouwt de kustlijn zich als een ansichtkaart. In Dalt Vila, het historische hart van de stad, wandelen we door smalle straatjes, bewonderen we oude muren en maken we foto’s die verhalen vertellen.

We drinken versgeperste fruitshakes in de schaduw, verdwalen bewust in de stad. Later nemen we de laatste boot terug en drinken we een aperitief op de boulevard. ’s Avonds wacht een diner met een privéchef op ons in La Bohemia – een culinair hoogtepunt. Moe maar vervuld kruipen we onder de lakens.

Dag 4 – Ritmes van het eiland

Opnieuw worden we wakker met Kim. Haar rustige stem en zachte bewegingen laten ons lijf ontwaken. We ademen dankbaarheid in, vertraging uit.

Na het ontbijt volgt sessie vier. De groep voelt intiem en vertrouwd. Complimenten vliegen oprecht in het rond. We lezen elkaar in beelden, herkennen stukjes van onszelf in de ander. Ik zie hoe de vrouwen floreren.

’s Middags nemen we een taxi naar het noorden, naar het vredige dorpje San Juan. Een plek waar de tijd lijkt stil te staan. Kleurrijke kraampjes, dansende mensen, live muziek – het voelt alsof we in een film terechtkomen. Iedereen dwaalt rond, fotografeert, praat met locals.

Daarna trekken we verder naar Benirras, hét hippiestrand van Ibiza. We hopen op de legendarische Day of the Drums, maar vanavond blijft het stil – politie-interventie. Toch hangt er magie in de lucht. Mensen zingen, dansen, lachen. Voeten in het zand, blik op de horizon. Ibiza leeft, ademt, beweegt.

De dag eindigt met een laatste uitgebreid diner in het hotel. Een warm afscheid, vol verhalen. Hoe snel zijn de dagen voorbijgevlogen? Wat een reis...

Dag 5 – Een zachte landing

Onze laatste ochtend op het eiland. We ontwaken in stilte en schuiven voor de allerlaatste keer aan bij het ontbijt in La Bohemia. De tafel is opnieuw gevuld met vers fruit, knapperig brood, romige yoghurt en kleurrijke sapjes. Er wordt minder gepraat dan anders — de sfeer is intiem, zacht, alsof iedereen intuïtief voelt dat dit moment gekoesterd wil worden.

Na het ontbijt pakken we onze koffers. We checken uit, nemen afscheid van onze kamers, van het zwembad, van de plek die voor even ons thuis was.

Met onze picknick onder de arm wandelen we samen naar een klein strandje, vlakbij het hotel. Het is er stil, ruig en prachtig. We spreiden onze handdoeken uit in het zand, eten samen, delen laatste woorden en blikken. Sommigen nemen nog een duik in het frisse water. Anderen laten gewoon hun voeten zakken in het natte zand en kijken.

Op de rotsen, net boven het strand, sluiten we af met een laatste sessie met Kim. We bewegen nog één keer samen, ademen in de open lucht, voelen de wind over onze huid. De zee kabbelt, de zon is mild. Dankbaarheid vult de ruimte: voor het eiland, de verbinding, de beelden, de reis. Voor wat er gedeeld werd. Voor elkaar.

Tot slot

Deze eerste editie van #ibizagoespolaroid was meer dan een reis. Het was een ontmoeting met jezelf, door de lens van een camera, in het gezelschap van vrouwen die hun schoonheid durfden tonen. Een ode aan vertragen, verwonderen en verbinden. Ibiza, we komen terug.

Voel jij ook dat het tijd is om écht te vertragen, je creativiteit te laten stromen en jezelf op een nieuwe manier te leren kennen? 

Next
Next

verbinding in beeld en beweging